Thragri Longbeard urodził się jako szósty syn Ulfgara Longbeard’a roku 1079. Po tym, jak klany Duergar’ów i cienistych istot pod przywództwem smoka zwanego Lśniącym Mrokiem zdobyły Mithrilową Halę, część ocalałych z tego incydentu krasnoludów osiedliła się na terenach Grzbietu Świata. Tak też zdarzyło się w przypadku klanu Longbeard. Zamieszkali w jednej z opuszczonych strażnic na granicach Mithrilowej Hali. Wszelkie bogactwa zostały jednak w twierdzy, co zmusiło wszystkie klany do rozpoczęcia życia od nowa i pozostania w gotowości do odbicia twierdzy. Będąc młodym krasnoludem Thragri, przyrzekł sobie, że pewnego dnia pomoże w odbiciu swego domu lub umrze, próbując.

Nie mając szans na otrzymanie tytułu klan mistrza, od dziecka trenowany był w kamieniarstwie i sztuce wojny. Swe umiejętności kamieniarskie szlifował w trakcie odnawiania opuszczonej twierdzy, w której osiadł jego klan, a szkolenie bitewne pod nadzorem ojca i jego braci od najmłodszych lat skutkowało nabyciem niebywałych umiejętności.

Thragriego cechuje wysoki wzrost jak na krasnoluda. Jego postura i tężyzna fizyczna budziła grozę nawet wśród krasnoludów. Jego długa za pas broda o złotej barwie jest wiecznie zadbana i uwiązana w warkocze, długie do ramion włosy zaczesane w tył są złapane klamrą, a potężne wąsy schludnie uczesane.

Osiągając pełnoletniość, zaciągnął się do armii króla – Bruenora Battlehamera. Początkowo jako piechur, szybko awansował w strukturze całej armii. Po pięćdziesięciu latach służby i wielu stoczonych bitwach u boku króla zaproponował utworzenie oddziału tarczowników-weteranów, w większości samotnych krasnoludów, którzy w przypadku ich śmierci nie zostawiliby rodzin. Ich zadaniem były rajdy na tereny wroga pod osłoną nocy i szybka eliminacja kluczowych celów. Sam król Bruenor nazwał ich Nightbreakers, a Thragriego awansował na ich dowódcę.

Biorąc udział w wielu rajdach Thragri i jego żołnierze zostali jedną z najbardziej utytułowanych jednostek w armii Bruenora, dlatego też zostali wybrani do wykonania uważanej za samobójczą misji. Mieli dostać się do straconej twierdzy przez kominy wentylacyjne, zlokalizować obozy najwyższych rangą Duergar’ów i zająć się ich likwidacją, wprowadzając zamieszanie w sercu twierdzy, gdy armia Bruenora rozpocznie główny atak.

W samym środku nocy dostali się na szczyt góry, opuścili się w dół kominów, lądując w podmieściu Mithrilowej Hali. Przebijając się przez mniejsze oddziały nieprzygotowanych wrogów, po kilku godzinach przeszukiwań Nightbreakers udało się unicestwić wszystkich dowódców wrogiej armii, tracąc przy tym połowę kompanów, na szczęście natarcie głównej armii krasnoludów odbyło się w odpowiednim momencie i wojska Bruenora były w stanie uratować pozostałych przy życiu Nightbreakers. Jako trofeum i pamiątkę z tego dnia Thragri do dziś nosi przy sobie elementy roztrzaskanego toporu jednego z Duergar’owego oficerów.

Po wyzwoleniu Mithrilowych Hal (w 1356) wszystkie zjednoczone klany świętowały tygodniami, jedząc, pijąc, śpiewając i tańcząc, opowiadając przy tym historię swych przodków, czy przechwalając się swoimi zasługami i osiągnięciami. Thragriego zaintrygowała jednak jedna z plotek usłyszana od najstarszego z jego braci – Volgara, o dawno zaginionych kopalniach Phandelver. Wydawało się to być bełkotem nietrzeźwego krasnoluda, jednak ten przekazał mu list od dawnego przyjaciela, Gundrena z klanu Rockseeker. W którym ten opowiadał o odnalezieniu miejsca, gdzie znajdowały się wspomniane krasnoludzkie kopalnie.

Lata temu Thragri pogodził się z faktem, że nie odziedziczy żadnych tytułów, jednak bogactwa znajdujące się w głębinach Phandelver zapewniłyby nieskończony dostatek, a zasługi za ich odnalezienie mogłyby pozwolić na założenie własnego klanu, lub nawet twierdzy, w której rządziłby on, a później jego potomkowie; jeśli się ich doczeka.

Gdy świętowania ustały i wszystkie krasnoludy wróciły do codziennych obowiązków, Thragri postanowił podjąć się tego wyzwania i za zgodą króla, wyruszył w nieprzewidywalną podróż, aby odszukać kopalnie. Lecz odnalezienie ich było jak szukanie igły w stogu siana, przez co najpierw musiał znaleźć Gundrena i przekonać go do współpracy.